boeken

Letters sykje iepen eagen,
sûnder krije se gjin gesicht
om sinnen te ferwurdzjen
dêr’t de ferbylding yn sit.

Letterrigels jouwe de mûle
en de holle doel mei taal
dy’t foar himsels sprekt 
en ferheljend lûd hearre lit.

Letters wolle boeken wurde
fol leven en yn it libben stjoer
jaan oan it dreamend tinken.

Boeken lettere troch ynhâld
ha in eigen miening, fan lege
siden kin de lêzer net bestean.

spoaren

De grûnfêster

It wie ynmoed,

doe’t er feech nei feech

mei wisse kontoeren

syn grûnspoaren

yn de ferve striek.

It wie kriich,

doe’t er laach nei laach

beploege ierdetoanen

as oergroede

op it doek oanbrocht.

It wie in striid,

doe’t er kear op kear

mei wer in selsportret

foar de spegel

de twivel yn eagen seach.

It wie fermogen,

doe’t er streek nei streek

it fjoer út de foegen

fan syn wiffe wêzen

oplôgje litte koe.

Hy hie it yn ’e macht,

doe’t er toan op toan

de sinne en de stjerren

yn in stoarm fan kleur

oer de wrâld skine liet.

Lykwols, it wie ûnmacht

doe’t er as grûnfêster

fan syn eigen leginde

wrakseljend mei in kloft

knûstige woartelstobben

belies jaan moast.