Ik bin op de loftseehaven yn de polder ûnder it Amsterdamske peil. Betonnen boaiem, metalen ramten, glêzen muorren: alles stiket as in labyrint fan gongen en portalen yninoar. It is der altiten ljocht, it libbet dei en nacht. Ik folgje de hantwizers nei de oerdutsen kaden. Oan alle kanten is te fernimmen dat ik troch in meartalige krite rin. It ynternasjonale byld en lûd lit him rûnom ropperich jilde. Each en ear wurdt der net oars fan, de holle skeakelt like maklik op it bûtenlânsk oer as tusken de talen dy't ik fan jongs ôf meikrigen ha. As it mar gjin Sineesk of Sanskryt wurdt, dan kom ik it measte wol nei. Giele buorden mei stive swarte letters en wat sifers wize de rûtes nei de poarten en de pieren.
Departures - Check-in - Gates - Starbucks - Boarding. It kin de master net misse. Wat my al ûntkomt, dat fyn ik mei de mûle wol út. Faaks hoech ik ek net alles te begripen. De ûnbekende wurden binne grif ornearre foar in oar. Alle boeken yn de biblioteek binne ek net de muoite wurdich. Faaks hat wat ik net begryp in doel. Fan skea en skande wurdst ek wizer. Dat wit ik sûnt ik lang lyn as froed backpacker op in oar kontinint it ferkearde antwurd joech op de fraach of ik as dapper boarger fan it lege lân myn finger wolris yn in 'dyke' stutsen hie.
Departures - Check-in - Gates - Starbucks - Boarding. It kin de master net misse. Wat my al ûntkomt, dat fyn ik mei de mûle wol út. Faaks hoech ik ek net alles te begripen. De ûnbekende wurden binne grif ornearre foar in oar. Alle boeken yn de biblioteek binne ek net de muoite wurdich. Faaks hat wat ik net begryp in doel. Fan skea en skande wurdst ek wizer. Dat wit ik sûnt ik lang lyn as froed backpacker op in oar kontinint it ferkearde antwurd joech op de fraach of ik as dapper boarger fan it lege lân myn finger wolris yn in 'dyke' stutsen hie.
Ik rin lange berûne einen en lês ûnderweis de neiste takomst yn myn hân. It skermke meldt de krekte tiid en oere fan de ljep omheech. In streepkeskoade op papier en in plestik paske mei myn identiteit is fierder alles wat it brûkt om fuort te kommen. It lân achter dunen en diken lit my sûnder betinken gean. Earst noch it lêste ein te foet. Ik lit B en C lizze, ik rin nei D en sykje om nûmer 86.
