Ik bin in
eilângonger, omtiger út it lân fol grinzen.
Myn blikken strune
by de diken del en oer de hichten
fan de dunen. Ik hein
de kimen yn it prisma fan myn
hannen. Tiid yn it
bestean duorret minder as in tel.
Ik bin in eilânman yn in kleurensee fan dreamen.
In iepen finster
fangt it brânpunt fan myn tinzen
en de wiisfinger printet
alles wat ik sizze wol.
Ljochtkristallen falle
op de fluezen fan de linzen.
Ik sjoch it
hinnekommen fan it libben rûnom lizzen.
Fjoer baarnt de
bline flekken fan myn neakens skjin.
Bylden binne
wurden yn it spektrum fan de sinne.
Ik bin it eilân
fan de man en wy stean de streamen.
