Alles fytste of fear
of siet op it terras patat te iten of lei op ien of oare strân te bakken mei in
ijsko yn de sinne. It wie simmer yn it lân en oeral seach men boeken. Ryp en
grien foelen se fan de beam sa like it. De risping wie rynsk dit jier, koest se
eins net misse. Yn in bak of ûnder in dakje, yn in kast of yn in kiste stienen
se rûnom by de dyk te pronk. De minsken woenen tink graach wat diele en lêze litte wat se sels mei wille lêzen hienen. It wie grif de tiid. Alles moast fuort foar in sliterspriis, net oars as wie it útferkeap. Alle boeken foar ien euro it stik, of inkeld in pear sinten mear, somtiden leinen se sels al klear om fergees mei te nimmen.
Ruilje koe op guon plakken ek at it trof, sels sûnder it oerlizzen fan in rekkentsje.
Sa koe sawat elkenien wol wat fan syn gading fine.
In smite boeken oer fytsen, farren en iten. Romans leinen der ek by de rûs, lange en koarte, wol wat betommele mar noch kreas kafte.
Lykwols, alles meast yn it Nederlânsk.
It is fansels in aardige gedachte, dy negoasje fan bedrukt papier en suver om 'e nocht. It docht jin goed, mar it docht jin ek tinken...
