It is healtsjuster as ik wekker wurd,
wat nuver trepkje ik nei ûnderen
en as ik de keamer yn stap,
dan sitsto dêr: yn myn jas
mei de holle licht foardel.
Ik huverje en stjit dy hoeden oan,
do slachst ferheard de eagen op
ein seist:
och jonge,
lit my dochs gewurde.