2021 DINGEN
It
ljocht wie dy earste dei bysûnder
ûngewoan
foar in dei dy’t wol wat stil,
mar
fierdersoan hiel normaal ferrûn.
De
toan wie net somber, mar helder
en it
sicht oer de romte joech perspektyf
yn it
palet fan in wikseljende stimming.
It
skoep in sûnderlinge sfear, sadat it
my net
ferwûndere dat it wat mei my die
en ik
stil stie by in ferskaat fan dingen.
Dingen
dyst ornaris dochst om te bestean
en
dyst litte moatst om te oerlibjen, mar
ek
guon dy’t dy sinleas troch de holle gean.
Boppedat
skôge ik yn dat dageljocht huverich
it
doel fan de dingen dy’t yn de ûnbepade tiid
fan
in nuvere winter de wrâld te fiter hienen.
Wêr soe
de fierte lizze tocht ik by it tellen
fan de
stil bestoarne dagen om my hinne,
wêr leit
de kime? En doe draaide ik my om.
