WYNSTREKEN
Eastewyn: de A7 sûzet as de see,
it lânsdiel fan de lichte grûn rint leech.
Nij en út 'e krite reizget omfierrens,
de wrâld komt stadich op 'e gleed.
De Wâldwei smûcht yn de sudewyn.
It folk stint ûnder swiere pûsters en
jout har blyn oan de streamen oer
om yn skiere weagen te ferdwinen.
Kjeld keart it tij, oer de groeden fan
de griene hûd hellet in westerstoarm
rimpen oan, bringt noed en lijen mei.
Mar hoedzje jo foar de toarre lûden
fan de noardewyn: ferhûddûke troch
de Sintrale As rekket de lêste stilte wei.
