(k)âlde eleminten
Ik rûn op ´e mar en tocht oan de
dei doe't ik der oer hinne fleach.
De loft droech my as in fûgel, wylst
ik út it finster wei de simmertiid
fan it ferline glinsterjen seach.
Ik rûn op ´e mar en tocht oan de
dagen doe't ik der om hinne teach.
De wyn twirre troch it blêd, wylst
ik mei de delgeande sinne op' e rêch
my besaude oer de ferlerne hjerst.
De tiid reage de eleminten, wylst ik
op it paad fan de fergetten winters
gjin maitiid oan de kimen lizzen seach.
dei doe't ik der oer hinne fleach.
ik út it finster wei de simmertiid
fan it ferline glinsterjen seach.
Ik rûn op ´e mar en tocht oan de
dagen doe't ik der om hinne teach.
De wyn twirre troch it blêd, wylst
ik mei de delgeande sinne op' e rêch
my besaude oer de ferlerne hjerst.
Ik rûn op ´e mar en tocht: wat is myn
doel op dit wyt besleine swarte glês.De tiid reage de eleminten, wylst ik
op it paad fan de fergetten winters
gjin maitiid oan de kimen lizzen seach.
