It farve famke
siket
nei kleur yn it
bestean,
it doel dat har libben
in bestimming jout.
Sa flinteret se grinsleas
en frij troch it fleurige
spektrum fan de
simmer.
Of binne it de geuren
dy’t har bewege yn
de
snuorje fan har syklus?
Hoe't it ek sit, ik hoopje
foar har dat se net wit,
dat har tiid wol grinzen hat,
foar har dat se net wit,
dat har tiid wol grinzen hat,
want it rint ommers
alwer nei ein
augustus.
