ynstelling

Wat is de oerienkomst tusken de bewegende bylden fan de plestik fake-fabryk dy't telefyzje hjit en it autentike, stille byld yn in (gouden) lyst út in museum? It antwurd is net yngewikkeld. Allebeide hingje se meastal oan de muorre. De iene thús, de oare faak yn it kulturele ûnderkommen dêr’t it as wurdearre keunstwurk in thús fûn hat.
Likegoed is it ferskil tusken de statyske glimplaat mei bewegende keunsten en de duorsume stof mei libbendige ferbylding hiel grut en it kontrast opfallend. Kabaal fersus stilte. It ferskil yn populariteit is navenant en tagelyk ek signifikant. Wêr leit him dat oan is dan de fraach. Omdat ik dat net wit, stean ik mar wer even stil by de oerienkomst. Beide jouwe se ynformaasje oer de hjoeddeistige en âldere beskaving. Sawol fake as autentyk. Beide ferstrekke se sa ynformaasje oer it publyk dat se oan har bine. Oft dat ien en itselde publyk is lit ik bûten beskôging,  want alle minsken binne ommers nijsgjirrich fan aard en litte har graach fisueel entertaine. Telefyzje, it sirkus, film, in sportwedstriid. Foar de ien boartersguod en foar de oar snobbersguod. Ja, lykas it teater of in museum.
Wat is no it punt yn dizze kwestje? It sit him yn de smaakynstelling hearde ik koartlyn ien sizzen. It gong ergens hiel oars oer, likegoed die de útdrukking my tinken oan in apparaat datst oan en út sette kinst. Ik tink dat lêste om de wille fan kostbere stilte.