Hjir
Hjir
bist, hjir rinst stadich
op
in kaart beskreaun
yn
de taal fan dyn gedachten.
Hjir
kinst dysels as in oar
fine
yn in libben spoar
tusken
stien en beton
fan
in ierdsk fûndamint
dat
wachtet, dat waakst,
en
de tiid berint mei
mienskiplike
krachten.
Hjir
klinkt it lûd as in koar -
ûnder
it each fan de loft
is
de lucht dy suver oermachtich.
Hjir
giet de sinne syn gong
oer
de neakene hûd
en
wurdt it ljocht
as
in reinbôge besongen.
Ast
net better wist dan
soest
sawat tinke datst
de
nije wrâld foar dy hast,
Yn
dit katedrale rudimint
sûnder
timpelwanen draacht
de
massa in wis karakter,
it
is gjin leauwe, mar ferstân,
dat
it ferskil yn it libben makket.
Beammen
bouwe gjin byntwurk
fan
wankele dreamen.
Ygdrasil´s
bern spanne de kroan
en
siedzje it sied oer it gea.
Stien
op stien op stien
wierret
de wierheid oan,
as
in berch yn in griene see.
Yn
dit hûs fan de romste tiid
lemieret
de ferwachting.
Hjir
fynst de wurden
om
it tinken te bepalen.
Hjir
garrest bylden en steapelest
mei
lege hannen nije lagen.
Hjir
witst datst it paad nimst
yn
in labyrint fan oerferhalen.
Hjir
bist watst bist en wurde silst.
Hjir
giest... hiel stadich...
