Stoarm




Delgong

It âlde hûs gûlt
lûkerich smûgend
yn stien en foech.

It kniesde bynt
knapt en kreaket as
in ferkalke bonkerak.

De finsters swije
ierdeswart, wylst it
pandak wrakselet.

It jierrige beskot,
amper noch grûne,
rekket stadich los.