Mare Vulgus

De see komt op en giet wer hinne
mei skomjend leven oan ’e loft
ûnder de moanne en de sinne.

Wetter siket romte, ûnbedimber
troch minskehân of godsgebod.
De see komt op en giet wer hinne. 

Mare vulgus hat gâns stimmen,
gûlt en gizet ûnbehindere fuort
ûnder de moanne en de sinne.

Dunen, dammen en diken binne
tsjin grutte weagen om ’e nocht.
De see komt op en giet wer hinne.


De mins libbet op faaie grinzen
omtoarkjend nei it lêste skoft
ûnder de moanne en de sinne.

Wy binne inkeld drinkelingen,
dat is ús ûnbestimde lot.
De see komt op en giet wer hinne
ûnder de moanne en de sinne.