Boeken, boeken, bakken fol mei boeken, dat sjoch ik at ik nei in knappe kuier yn ’e buorren te lâne kom. Sawat de hiele winkelstrjitte is ien grut arsenaal fan twaddehâns papier. Rekken mei klean en bakken mei inkeld rjochter of lofter skuon ha plak romme foar kreamkes. In pear kear yn ’t jier is soks normaal, dan is it boekemerk. Hjir en dêr wurdt it feest foar lêzers ûnderbrutsen mei oare keapwaar. Keunst! Nifelwurk kin men de trochnaaide rip rap fan kreative frôbelders better neame. Dêr kom ik net foar. Ik kom foar de boeken.
Ik bin net de ienichste sa docht bliken. Oare leafhawwers ha it my al ôfwûn. Kromme rêgen, lêsbriltsjes op de punt fan sykjende noazen en happich grabbeljende hannen, it seit genôch. Mar net elk is op in ynstruier út. Guon hoopje faaks dat se dat iene lang sochte eksimplaar fan in favorite skriuwer of dichter besette kinne. Dan docht jild der net ta.
Wylst ik systematysk de útstalde waar oereagje, strún ik fuotsje foar fuotsje by de negoasje del. Skerp en sekuer. At it minst wierskynlike net ûnmooglik is, dan soe it my ek samar barre kinne, dan docht myn speurtocht nei dat iene wichtige boek miskien fertuten. Dat soe wat wêze.
Hannel is hannel tinkt in man op myn paad nei alle gedachten. It is him wol te dwaan om oanbiedingen foar in skaplik priiske. Hy klaut yn in bak mei sa goed as nije detektives fan mar twa euro om. Utsykje stiet der by en dat docht er. Sabeare wifkjend pakt er it knapste boek derút. Mar hy betellet net, hy wol ôftingje. Mei in pokergesicht biedt er ien euro. De keap giet net troch. Skodholjend rin ik fierder. It oanbod is grut, mar ek iensidich, ik wol mar sizze: in soad fan itselde foar in breed publyk.
‘Ha jo ek poëzy?’, freegje ik út en troch, sels at ik al fêststeld ha dat in trochsnee kiosk mear te bieden hat. Mar, men kin noait witte, je wolle it moaiste net oer de kop sjen.
Op in stuit tref ik it. De ferkeapster wiist nei in suterich healfol doaske. Nel Benschop stiet op in kartontsje. My tinkt it erfskip fan in âld muoike. Ik knik fatsoenlik tankewol en rin fierder. Nee, ik bin der net op ôfjage en fljoch alles by del om it goedkeapste. Ik bin ek net ien dy’t te hastich in oankeap dwaan sil. Ik bin wat kiezzich. Ik sykje en ik sjoch: dy ha ik ek, en dy en dy? Ja, dy ek. Nostalgy en sentiminten spylje my parten at ik Jaap Holm en syn freonen even op ’e hân hifkje. Even letter fart De Kameleon foarby. Steapels stripferhalen wol ik wol graach even trochspitte, ik lit se lofts lizze.
Ha jo ek Fryske boeken? Dy fraach is oerstallich. At se der binne, sjoch ik se yn ’e fierte al lizzen. Spitigernôch selden mear as tsien. Lykwols noait sjoch ik dat iene bysûndere boek. Dan kom ik einlings by in kream mei it bettere wurk. It mist net. Yn in eachwink werken ik oan de rêgen de fertroude titels en skriuwers, har byldmerken binne my op it netflues baarnd. Moaie romans fan ferneamde auteurs. Eartiids oanskaft foar in stevich priiske, no binne se suver fergees. De ynflaasje fan it boek! Dat jout te tinken. Seit it wat oer de skriuwers Wurde se net mear lêzen? En is dat iene boek dat ik tink te finen faaks sa populêr, dat it twaddehâns net te besetten is? Ik jou it oer. Ik ha myn rituele sneuptocht wer hân, it is tiid en gean nei hûs. Nee, ik ha neat kocht en ek net fûn wat ik socht. It liket eins op fleanen, want earlik sein wie ik hielendal net fan doel en keapje sa’n healbizen betommele boek. Ik woe inkeld witte at myn eigen boek hjir miskien ek foar in sipel en in snipel te grabbel lei. Dat foel gelokkich ta.
